Ερευνητές στο Warren Alpert Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Brown κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι περισσότερο από το ήμισυ της διπολικής διαγνώσεις μπορεί να είναι λάθος.
Η έκθεση είναι ένα από τα τελευταία από τις Rhode Island μέθοδοι για τη βελτίωση Διαγνωστικό και υπηρεσίες αξιολόγησης (MIDAS) του έργου, μια συνεργατική προσπάθεια μεταξύ των ακαδημαϊκών ερευνητών και μια κοινότητα που βασίζεται στα εξωτερικά ιατρεία ψυχιατρικής πρακτικής. Οι ερευνητές που ερωτήθηκαν 700 ψυχιατρικών εξωτερικών ασθενών, χρησιμοποιώντας ένα ολοκληρωμένο διαγνωστικό εργαλείο, το Δομημένη Κλινική Συνέντευξη για το DSM διαταραχές (SCID). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν επίσης ένα αυτοδιοικούμενο ερωτηματολόγιο που ρώτησε αν είχαν ποτέ διαγνωστεί με διπολική ή μανιοκαταθλιπτική.
Μεταξύ των εξωτερικών ιατρείων, 145 αναγράφεται στο ερωτηματολόγιο που είχε προηγουμένως διαγνωστεί ως διπολική. Ωστόσο, οι ερευνητές διαγνωστεί μόνο 63 από αυτούς τους ασθενείς και ως διπολική βάση τις απαντήσεις που παρέχονται κατά τη διάρκεια της SCID.
Οι Brown ερευνητές εικάζουν ότι οι κλινικοί γιατροί που δεν είναι σίγουροι για το αν ένας ασθενής έχει διπολική διαταραχή μπορεί να διαγνώσει επειδή αισθάνονται πιο άνετα την κατεργασία τους σε σχέση με άλλες ψυχιατρικές ασθένειες. Ή μπορεί να αποδώσει νευρικότητα, αϋπνία, και αγωνιστικά σκέψεις για διπολική διαταραχή και όχι μια πιθανή εναλλακτική λύση, μείζονα κατάθλιψη. Οι ερευνητές υποθέτουν επίσης ότι αυτή η προκατάληψη της θεραπείας μπορεί να ενισχυθεί από το επιθετικό μάρκετινγκ των φαρμάκων από τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί μια ακριβή διάγνωση είναι να χρησιμοποιήσετε ένα τυποποιημένο, επικυρωμένης μεθόδου, όπως η SCID.
Zimmerman Μ, et αϊ. "Είναι η διπολική διαταραχή υπερδιάγνωση; "Journal of Clinical Psychiatry (6, Μαΐου 2008): Ηλεκτρονική έκδοση πριν από την εκτύπωση.