Eposgo

Τι πρέπει να ξέρετε για χημειοθεραπεία για τον καρκίνο του δέρματος nonmelanoma

Χημειοθεραπεία είναι η χρήση φαρμάκων για να σκοτωθούν τα καρκινικά κύτταρα. Εάν η χημειοθεραπεία είναι απαραίτητη για nonmelanoma καρκίνου του δέρματος, εσείς ή ο γιατρός σας συνήθως εφαρμόζεται μια κρέμα δεξιά επάνω στο δέρμα μία ή περισσότερες φορές την εβδομάδα για μερικές εβδομάδες. Αυτό ονομάζεται τοπική χημειοθεραπεία. 5-φθοριοουρακίλη (5-FU) και imiquimod μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Imiquimod διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει εγκριθεί για τον καρκίνο βασικών κυττάρων. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται όταν οι καρκίνοι είναι στην κορυφή στρώματα του δέρματος.

Ενδοφλέβια χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καρκίνο εκ πλακωδών κυττάρων του δέρματος μετά την επάλειψη. Ο γιατρός ή η νοσοκόμα σας θα σας εξηγήσει τι σχέδιο θεραπείας σας θα είναι, τι μπορείτε να περιμένετε και πώς να χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα. Η διάρκεια της κάθε περιόδου θεραπείας διαφέρει ανάλογα με τον τύπο του φαρμάκου που χρησιμοποιείται.

Πιθανές παρενέργειες από τη χημειοθεραπεία

Χημειοθεραπεία επηρεάζει τα φυσιολογικά κύτταρα καθώς επίσης και καρκινικά κύτταρα. Για τους περισσότερους καρκίνους του δέρματος nonmelanoma, εσείς ή ο γιατρός σας θα ισχύουν συνήθως χημειοθεραπεία μόνο στο χώρο της ανάπτυξης. Το δέρμα σας μπορεί να είναι κόκκινο, φαγούρα, και επώδυνα, ενώ η κρέμα που χρησιμοποιείται. Αυτή η ενόχληση θα πάει μακριά μετά από θεραπεία γίνεται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το δέρμα μπορεί να μολυνθεί. Ο γιατρός σας μπορεί να θεραπεύσει εύκολα τη μόλυνση με τοπική αντιβιοτική κρέμα. Αν το δέρμα σας είναι ερεθισμένο και επώδυνη κατά τη διάρκεια της θεραπείας, δείτε το γιατρό σας.

Ενδοφλέβια χημειοθεραπεία μπορεί να επηρεάσουν τα κύτταρα σε πολλά μέρη του σώματος. Οι παρενέργειες εξαρτώνται από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται, αλλά πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Ναυτία ή έμετος

  • Απώλεια της όρεξης

  • Διάρροια

  • Η τριχόπτωση

  • Αίσθημα αδυναμίας ή κόπωσης

  • Αυξημένος κίνδυνος αιμορραγίας και λοιμώξεις (λόγω της χαμηλής Η αιμοσφαιρίων)