Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η νόσος του Alzheimer (AD), δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται. Η αλήθεια είναι ότι τα φάρμακα είναι διαθέσιμα που μπορεί να βοηθήσει να επιβραδύνει την εξέλιξη των συμπτωμάτων. Παρά το γεγονός ότι αυτά τα φάρμακα δεν λειτουργούν για όλους, προσφέρουν κάποια ελπίδα για τους περισσότερους από 5 εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν AD.
Η FDA έχει εγκρίνει πέντε φάρμακα για τη θεραπεία της νόσου του Alzheimer. Όλα τα φάρμακα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη μερικά συμπτώματα μ.Χ., όπως σύγχυση και απώλεια μνήμης, από να πάρει χειρότερα για μια στιγμή.
Εκτός από την απώλεια μνήμης και σύγχυση, AD μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση του λόγου και εναλλαγές της διάθεσης. Σε προχωρημένα στάδια, η ασθένεια καταστρέφει την προσωπικότητα και την ικανότητα να σκέφτονται και τη λειτουργία ενός ατόμου. Σε μερικούς ανθρώπους, AD επιδεινώνεται γρήγορα. Σε άλλες περιπτώσεις, εξελίσσεται αργά.
Ακριβώς όπως η πορεία της AD δεν είναι σαφές, ούτε είναι η θεραπεία. Υπάρχοντα φάρμακα μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της AD σε 10 έως 20 τοις εκατό των ανθρώπων που τα λαμβάνουν. Τα φάρμακα είναι πιο αποτελεσματικά όταν ένα άτομο αρχίζει τη λήψη τους όσο το δυνατόν νωρίτερα. Χρειάζονται δύο έως έξι εβδομάδες πριν εμφανιστεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αυτά τα τρία φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της Αϋ σε πρώιμη της προς μεσαία στάδια:
Γκαλανταμίνη (Razadyne)
Η rivastigmine (Exelon)
Tacrine (Cognex)
Ένα φάρμακο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για όλα τα στάδια ονομάζεται Donepezil (Aricept). Ένα άλλο φάρμακο, η μεμαντίνη (Namenda), είναι το μόνο φάρμακο εγκεκριμένο από το FDA για τα επόμενα, πιο σοβαρά στάδια της AD. Μπορεί να ληφθεί μόνο του ή με άλλο φάρμακο.
Ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να αποτρέψει τους ανθρώπους από τη χρήση φαρμάκων για τη νόσο Aλτσχάιμερ. Για παράδειγμα, τακρίνη μπορεί να προκαλέσει βλάβη του ήπατος. Δονεπεζίλη, η γκαλανταμίνη και η rivastigmine μπορεί να προκαλέσει ναυτία και έμετο. Η μεμαντίνη μπορεί να προκαλέσει ζάλη και πονοκέφαλο.